Ambiente

105 Articoli

Cultura

119 Articoli

Economia

7 Articoli

Giustizia

5 Articoli

Interviste

42 Articoli

Lingua

26 Articoli

Mondo

13 Articoli

Musica

1 Articoli

Notizie

58 Articoli

Persone

7 Articoli

Politica

135 Articoli

S'Imprenta

79 Articoli

Sanità

13 Articoli

Sport

4 Articoli

Storia

53 Articoli

Trasporti

2 Articoli

Non perdere gli aggiornamenti

escuela-andalucia-indipendentismo

Podeus faeddai de “Soberania”? Cunsiderus de s’Andalusia

In is 27 e 28 de Capudanni, in Marinaleda (Sevilla), ant fatu sa prima Escuela de Otoño de Adelante Andalucia. 

Adelante Andalucia est una organizatzioni andalucista de manca, nàscia in su 2021 a pustis de sa essida de s’organizatzione trotskista Anticapitalistas a foras de Podemos. In Andalusia sa cundierra cun su moimentu de Pablo Iglesias at tentu una rajone pròpia, ligada a is relatzionis difitzilis cun su tzentru politicu madrilenu chi no aiat permitiu sa fraigadura de una truma parlamentari pròpia andalusa a is diputados podemitas andalusos. Anticapitalistas fiat una base militante de importu po su partidu de Pablo Iglesias in Andalusia, inue at tentu una de is personas prus carismaticas e de importu: Teresa Rodriguez. Como est sa componenti de majoria intro de AA, in ue s’est addobiada cun aterus moimentus, figius de su andalucismo politico comenti Izquierda Andalucista, nàscia cun s’agabbu de su Partidu Andalucista in su 2016, e Defender Andalucia, moimentu indipendentista de manca. 

Sa prima die dd’ant dedicada a una dibata a pitzu de sa Palestina. Sa solidariedadi cun is palestinos dda intendint meda e fiat presenti in totus is arrejonus de is dirigentis de s’organizatzioni. In sa segunda die, de mengianu a su sero, ant fatu dibatas de formatzioni politica a pitzu de su capitalismu andaluso, s’ecologismu, s’identidadi, s’antifascismu, su feminismu e su problema de sa turistificatzioni. 

S’economista Manuel Delgado at fatu unu arrejonu interessanti meda a pitzu de sa subalternidadi economica, politica e culturali chi sufrit s’Andalusia. Po dda cumprendit, est pretzisu a essiri dae “sa domu de su meri”; est a nai, a si ponni a foras de is narratzionis dominantis produtivistas ca cuant sa cunditzioni coloniali e sa sugetividadi andalusa, ponendiddas intro de sa dicotomia isvilupu-tardamentu. S’antropologu Curro Cuberos at nau ca sa cultura andalusa podit essi un’aina de liberatzione; in Andalusia, como, nci diat essi unu protzessu de politicizatzioni de s’identidadi, comenti reatzioni comunitaria contra a sa globalizatzioni capitalista. Tando, sighit, no si podit lassai custu tema a sa Dereta: s’identidadi culturali est aintru de una cundierra, e podit criai potentzialidadis diferentis segundu chi fraigat su arrejonu e sa crai chi ativat a unu grupu sociali. Luis Rodrigo, militanti de Adelante Andalusia Malaga, at chistionau de su turismu comenti una forma noa de estrativismu coloniali, chi batit a is pretzios de is afitus in artu e at postu sa Costa del Sol in una dipendentzia monoculturali. 

Andalucia e Sardigna.  

Noantamas de is diférentzias, Sardigna e Andalusia cumpartint medas cosas de importu. Innoi isceti unu resumini piticu, ca nci bollu torrai in su benidori cun unu articulu prus fundudu. 

Andalucia e Sardigna sunt duus logus in is lacanas intra su Nord e su Sud Globali, ca ponint in duda sa idea monolitica de Occidenti e de Europa e is costrutzionis natzionalistas de is Istadus issoro: po sa propia multiculturalidadi, sa geografia e sa istòria issoro. 

Is duus ant tentu una istòria de colonialismu internu intro de sa fraigadura de is Istadus e de is mercaus “natzionalis”, chi sighit oi puru. Pro more de essi logu de importu istratègicu in ue s’agatant, sufrint unu problema de ocupatzione militare (Quirra e Teulada in Sardigna, Rota e Cadiz in Andalusia). In prus de cumpartziri una cunditzioni de subalternidadi politica e economica, sunt duus logus prenus de “identitarismu”, chentza chi custu sentidu identitariu mannu apat tentu una bortadura politica rilevanti comenti organizatzionis. Is partidus istatalis tenint unu discursu identitariu culturali isceti, sciendi ca s’identidadi puru est unu campu de batalla po fraigai su cunsensu. 

Su federalismu, s’idea cooperativa e una critica anti-protetzionista contra a sa politica economica de s’Istadu ant tentu una importàntzia manna po su pensamentu politicu in custas regionis. Como ant inghitzau puru s’iscuberta de su postcolonialismu e sa decolonialidadi po cumprendi sa cunditzioni issoro (es. Filosofia de Logu in Sardigna, e su libru “Pensar Jondo” de Javier Garcia Fernandez). 

Marinaleda: una utopia hacia la paz. 

Sa bidda chi ant seberau po fai sa Escola est de importu mannu po s’andalucismo de manca e sa manera issoro de pensai a sa “soberania”. 

A foras de is depliant, de is publicidadis po is turistas e de is caricaturas identitàrias ispanistas, s’Andalusia tenit una traditzioni manna de peleas de is massajos e de cooperativismu. Sa bidda de Marinaleda, in provincia de Sevilla, est su culmine de custas peleas, colende de s’organizatzioni sindacali (Sindicato de Obreros del Campo) a cussa polìtica (Colectivo de Unidad de los Trabajadores) fintzas a sa conchista de s’amministratzioni e a s’impreu de sa matessi po unu guvernu chi serbit a is netzessidadis de sa genti.  Po essempru, dende a totus una domu pùblica a traessu de su pagamentu de 15 eurus isceti cada mesi. Po ita sa vivienda est po bivi, no po ispeculai. Gherrende po sa propiedadi pùblica de sa terra, in Marinaleda ant fatu espropriai a unu Duca dae sa comunidadi andalusa, fraighende una cooperatzioni agricola-industriali in 1200 ha de terra. In custa manera, ant afrontau su problema cronicu ocupatzionali in paris a su problema de s’inegalidadi in sa propiedadi de sa terra.  

Tando, po custu, Marinaleda, in Andalusia e in aterus logus puru, est unu modellu po is chi gherrant po s’emancipatzioni sociali e po una economia democràtica, diferenti de cussa capitalista, e autogestia. Po s’andalucismo socialista, in particolare, est unu logu in ue s’est datu unu sentidu bonu a duus paràulas: “Utopia”, comenti ispinta contina a andai innantis in is conchistas politicas e socialis po sa majoria (“seguir caminando para solucionar los problemas de la gente”); “Soberania”, comenti democràtzia radicali e partecipativa addia de sa democràtzia liberali-burghesa e contra a is elites, chi potzat dai su pòdere a sa classi traballadora a tales chi potzat detzidi a pitzu de ònnia cosa chi pertocat s’esistèntzia pròpia.  

Soberania es poder popular: independentismo e izquierda. 

Sa dibata chi at serrau s’Escola fiat unu atobiu a pitzu de is “Soberanismus” intra Adelante e is partidus de sa manca indipendentista in s’Istadu Ispanniolu: Bildu (Euskadi); Bloque Nacionalista Galego (Galiza); Candidatura d’Unitat Popular (Catalunya); Esquerra Republicana de Catalunya. Totus is bortaoghes de custas organizatzionis ant mostrau de aer significau sa paràula “soberania” in una manera diferenti a sa chi est dominanti in una Europa in ue sunt creschende is moimentus de sa dereta estrema chi, issus puru, si nant “soberanistas”. 

Laure Vega (CUP) at nau ca sa soberania no est solu una cuestioni natzionali ma pertocat a sa libertadi de ònnia persona e de ònnia pòpulu de detzidi a pitzu de sa pròpia vida e de su pròpiu benidori, chentza dipendi de is aterus e addia de is eletzionis. Su Proces independentista fiat unu essempru de soberania comenti democratizatzioni larga, addia de sa chistioni natzionali matessi. Fraigai a s’Istadu no est bastanti, sa soberania depit fraigai istruturas in ue sa classi traballadora pighet parti a sa politica publica. Prus democratizatzioni bolit nai frimmai a sa dereta estrema. 

Oskar Matute (Bildu) bidit sa soberania comenti sa pratica de is decisionis democràticas liberas, sa summa de democratzia radicali e sa fraigadura de poderi populari. Addia de sa soberania formale de unu Istadu, s’indipendentzia depit essi un’aina po donai su podere a sa classi traballadora in solidariedadi cun is àteras natzionis, lighendi-si a ateras esperientzias de luta. Una comunidadi depit essi libera de seberai inue si bolit integrada, no depit istai in unu Istadu in cunditzioni subalternas. Sa manca anti-indipendentista no cumprendit chi sa pelea depit essi multidimensionale: acusant a is indipendentistas de fai debilis a is traballadoris, tando diat essi su pròpiu po is ecologistas, is antiratzistas e is feministas. 

Noa Presas (BNG) pensat a sa soberania comenti a s’alternativa a sa cunditzioni de sa Galitzia pseudoautonoma e colonia de s’Istadu ispanniolu. Su soberanismu comenti alternativa avantzada de classe e territoriale no leat nudda a nemus. 

Gabriel Rufian (ERC) pensat ca soberanismu, natzionalismu e indipendentismu siant sa pròpiu cosa e totus fillus de su republicanismu. Is deretas – chi siant catalanas o ispanniolas o de aterus logus – sunt totus igualis, su chi serbit est unu indipendentismu chi si fait cumprendi de is traballadoris e chi fait cumprendi ca podit assumai ateras identidadis democraticas. 

José Ignacio Garcia (Adelante) at nau ca sa soberania depit essi contra a is elites, non contra a aterus pòpulus. Comenti esistit una opressioni de sa fèmina e de sa classe, esistit una opressioni territoriali: is chi bivint in Andalucia sufrint una opressioni ispetzifica, debida a su capitalismu e gràtzias puru a su rolu de sa classi politica sua, is caciques. S’Andalusia no depit istai in contra a sa Catalunya. A s’imbessi, est pretzisu fraigai unu blocu istòricu cunfederali, contra a sa dereta estrema, no pensau in s’idea “ca no gubernent is aterus” ma in su deretu a detzidi de is natzionis chentza Istadu e a cara de s’ecosocialismu. 

Conclusionis. 

Is mancas indipendentistas de s’Istadu ispanniolu tenint sa maduresa po fai de s’indipendentismu issoro un’aina po andai addia de sa fraigadura de unu Istadu nou, po pensai, imbetzes, a unu progetu politicu de emancipatzioni de sa majoria sotziale. Custu si podit fai isceti ponendi in chistione su modellu economicu dominanti e is ideologias chi ddu pompiant, inghitzendi dae is peleas po su mejoru de is cunditzionis de su pòpulu traballadori e po ndi creschi su podere. 

Custa podit essi una letzioni profetosa po totus is indipendentistas in su seculu XXI, in Sardigna puru.


Immagine: elpespunte.es

Cumpartzi • Condividi

Lascia un commento / Cummenta

I commenti saranno sottoposti ad approvazione prima della pubblicazione.

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

Captcha in caricamento...